{wrześniowa dycha, czyli 10 rzeczy, które zrobiłam we wrześniu i bardzo się z tego cieszę!}

Wrzesień się kończy, a dychy ani widu, ani słychu! ;) Tak to już czasami bywa. Zwłaszcza, gdy w grę wchodzi miesiąc, w którym mam 2 tygodnie urlopu. Ale jestem, wróciłam, próbuję na nowo wdrożyć się w moją codzienność i... zaczynam od dychy. Tym razem będzie to dziesięć rzeczy, które zrobiłam we wrześniu. Jesteś ciekawa/y? 

1. Spełniłam jedno z największych marzeń

Poleciałam na Islandię i spędziłam tam wspaniały, pełen wrażeń, emocji i niespodzianek tydzień! A wszystko to dzięki naszym przyjaciołom, Piotrowi i Berenice, którzy zaprosili nas do swojego domu i zrobili wszystko, byśmy czuli się tam komfortowo i wykorzystali nasz czas na Islandii jak najlepiej. 

Swoją drogą, koniecznie zajrzyj na ich stronę internetową >>> icestory <<<. Znajdziesz tam mnóstwo przydatnych informacji o Islandii oraz uzyskasz pomoc w zorganizowaniu wycieczki na Północ. Nasz wypad był całkowicie prywatny, ale znam już troszkę Piotra i Berenikę i ręczę za to, że będziesz zadowolona/-y wybierając ich na swoich przewodników podczas podróży. Poza tym serdecznie polecam książki ich autorstwa. Tym bardziej, że w październiku ukaże się najnowsza, tym razem Piotra solo, o emigracji w Norwegii. Miałam okazję czytać ją jeszcze przed ostateczną redakcją i naprawdę warto. Nie piszę tego jako osoba zaprzyjaźniona z autorem (choć to akurat niczego nie zmienia), ale jako obiektywna czytelniczka, która nawet miała swoje małe uwagi co do treści! ;) 

Ale do brzegu... Jak to jest spełnić takie marzenie, które pozostawało przez długi czas w sferze pragnień niemalże niemożliwych do zrealizowania? Gdy absolutnie nie planujesz tego robić przez najbliższe lata? N I E S A M O W I C I E! Jest takie angielskie słowo, które idealnie mi tu pasuje: uplifting. To podnosi na duchu, sprawia, że zaczyna się wierzyć w dobro świata, ludzi i siebie samego na nowo. I choć już dziękowałam milion razy, to jeszcze (nie) raz zrobię to tu, na blogu: Pjutyrze, Beronku, DZIĘKUJĘ! 

Właściwie wszystkie 10 punktów mogłoby się opierać o islandzką przygodę, ale obiecuję, że tak nie będzie. Znajdzie się w tej dyszce kilka punktów nawiązujących do naszego wyjazdu, owszem. Ale będą też takie, które nie mają z nim nic wspólnego. Jak na przykład punkt numer dwa. 

2. Odmieniłam naszą kuchnię 

Oczywiście z pomocą Małża, takie "grubsze" sprawy ogarniamy we dwójkę. Przy czym ja jestem głównie mózgiem wymyślającym dziwne zadania, a Małż mózgiem ogarniającym, jak je zrealizować oraz mięśniami. ;) Chociaż i ja udzielam się w roli wykonawczyni. O metamorfozie w kuchni pojawi się oddzielny wpis na blogu, dlatego nie będę teraz zdradzać zbyt dużo. Ale dodam tylko, że na fali tych zmian odmalowaliśmy także przedpokój, który po 5 latach od ostatniego malowania wyglądał już naprawdę źle. ;)  Kuchenne szczegóły poznasz wkrótce! A tymczasem... na zdjęciu fragment kuchni jeszcze przed malowaniem i innymi zabiegami upiększającymi. 

3. Spędziłam przyjemny wieczór z fajnymi ludźmi i ogórkowym ginem

Uwielbiam gościć w kawalerce bliskie osoby, po prostu uwielbiam! Jest to zawsze ogromna przyjemność i święto, i staram się, by moi Goście czuli się u nas naprawdę dobrze, swobodnie i "zaopiekowani". Mam nadzieję, że tak jest - kochani, którzy u nas bywacie, dajcie znać! ;) 

Przygotowuję wtedy przekąski, dekoruję stół, czasami spotykamy się przy alkoholu, a czasami przy herbacie. Są świece, jest muzyka, a podczas ostatniego spotkania - upominki z Islandii, które przywieźliśmy naszym przyjaciołom. Tym razem degustowaliśmy też islandzki trunek: ogórkowy gin. Rozmawialiśmy o wszystkim i o niczym, śmialiśmy się, smakowaliśmy, po prostu cieszyliśmy się spotkaniem. Oczywiście towarzyszyły nam nasze koty, które znane są z tego, że skupiają niemal całą uwagę na sobie. ;) Było bardzo przyjemnie i chciałabym takie wieczory powtarzać jak najczęściej, jeśli tylko będzie możliwość. 

4. Zobaczyłam lodowiec

A nawet go dotknęłam! I to było niesamowite przeżycie! Vatnajökull to największy lodowiec Islandii, położony jest w południowo-wschodniej części wyspy, a pod jego czapą kryje się najwyższy szczyt Islandii - Hvannadalshnjúkur (2200m) oraz  jedne z najbardziej aktywnych wulkanów w kraju, między innymi Grímsvötn, Öræfajökull i Bárðarbunga. Sam lodowiec, widziany już z drogi, robi ogromne wrażenie, ale chyba największe zrobił na mnie w połączeniu z... punktem 5. 

5. Znalazłam najpiękniejszą biżuterię na świecie

Biżuterię, którą uwielbiam, która nie ma sobie równych, która zachwyca mnie zawsze. Jest po prostu w moim stylu. Diamenty. I nie mówię tu o cennych kamieniach szlachetnych, choć to, co zobaczyłam na Diamentowej Plaży przebija nawet najpiękniejsze i najcenniejsze diamenty świata. 

Diamentowa plaża to połączenie czarnego, wulkanicznego piasku z rozrzuconymi po wybrzeżu ogromnymi kawałkami białego, turkusowego i niebieskiego lodu, który płynie do morza wprost z lodowca turkusową, a jakże, rzeką. A następnie morze wyrzuca te cudowne bryły lodu na brzeg. Diamentową określa się plażę położoną tuż przy lagunie lodowcowej Jökulsárlón. Stajesz przodem do oceanu i widzisz czarny piasek z diamentami, odwracasz się, a Twoim oczom ukazuje się niesamowity jęzor lodowca i łącząca te dwa obiekty rwąca rzeka Jökulsá á Breiðamerkursandi. Gdy masz szczęście, jak my, zobaczysz w niej bawiące się foki. 

O tym miejscu i moich wrażeniach napiszę więcej w jednym z planowanych, islandzkich wpisów na blogu. Nie da się bowiem zmieścić wszystkiego w jednym... 

6. Kupiłam kalendarz na 2022 rok

Wow, ale news, co? ;) Ale jest naprawdę piękny i ma na okładce moje imię, więc ekscytuję się nim bardziej, niż powinnam. Okładka w moim ulubionym odcieniu zieleni też robi robotę. Nie wiem, czy Ci polecać, linkować, podpowiadać gdzie go kupiłam, bo to nie jest tani kalendarz. Do tego jest po angielsku. W podobnej cenie widziałam mniej atrakcyjne polskie wersje... no i jakoś tak, klik-klik, decyzja zapadła. Przyszedł kilka dni temu, pięknie zapakowany (co zawsze doceniam), pachnący i taki... nowy. Idealny na nowy rok kalendarzowy! Czy mówiłam już, że ma piękny kolor? ;) 

7. Nie kupiłam niczego nowego do domu na jesień

I uważam to za prawdziwy sukces! Wyjęłam natomiast kilka jesiennych dekoracji ze skrzyni i z szafy, przywiezione z Islandii kamienie i piasek w butelkach też znalazły swoje miejsce i jestem gotowa na jesień. Tym razem stawiam na naturalne ozdoby, czyli to, co znajdę w ogrodzie, lesie, podczas spaceru. W 2017 roku napisałam na blogu tekst >>> jak przetrwać jesień <<<, który wciąż uważam za aktualny. A przy okazji, jeśli nie jesteś tu ze mną tak długo, możesz zobaczyć jak wtedy wyglądał fragment kawalerki, który aktualnie zdobi tapeta w paprocie. :) 

8. Widziałam erupcję wulkanu

...z samolotu! Serio, serio! Przez cały nasz pobyt na Islandii (ojej, brzmi jakbyśmy byli tam z miesiąc co najmniej hi hi) wulkan, który przed naszym przyjazdem dawał popis swoich możliwości - Fagradalsfjall - spał sobie smacznie. Co jakiś czas wypuszczał jedynie chmurki dymu i pochrapywał. Skąd wiem? A stąd, że można go >>> na żywo oglądać! <<< I my podglądaliśmy, żeby wiedzieć, czy już biec te kilometry pod górę, aby zobaczyć lawę, czy nie. ;) Okazało się, że wulkan oszczędził nam tej wspinaczki ;) i wybuchł sobie cudownie, gdy już wystartowaliśmy w drogę powrotną. Filmik z tego wydarzenia możesz zobaczyć w zapisanej relacji z Islandii na >>> moim instagramie. <<< Nie jest to film HD, ale widać to, co ja widziałam z maleńkiego okna w samolocie, tuż pod nami. MAGIA. Niesamowita siła Przyrody. Udało mi się doświadczyć i lodu, i ognia na tej pełnej tajemnic Wyspie. 

9. Ugotowałam norweską zupę rybną

I była pyszna! Okej, może nie smakowała tak, jak ta jedzona na Lofotach, w restauracji w Nussfjord, z widokiem na przepiękny fiord, ani jak ta jedzona w Reine, w najsłynniejszej knajpce z owocami morza na tym archipelagu - Anita's Food. Ale była smaczna, była moja i przypomniała mi najpiękniejsze chwile podczas spełniania marzenia o podróży na Północ Norwegii. 

A to wszystko z kolei przypomniało mi o tym, jak bardzo jestem w tyle z postami o naszych podróżach. I może czas naprawdę się już za to wziąć i opisać, chociaż krótko, i wybrać zdjęcia, i powspominać...? Ech. Chcesz przepis na zupę?

10. Wzruszyłam się bardzo...

...na widok najmłodszego członka naszej rodziny, mojego jakby wnusia (bo ja w tym roku zostałam ciocio-babcią!), Ignasia (poniżej jego stópki, gdy miał chyba tydzień czy dwa). W tych jego błękitnych oczkach, tak ciekawych świata, można się zatracić! Jestem zakochana w tym blondasku. Bardzo bym chciała móc spędzać z nim więcej czasu. Może w październiku się uda? Trzymaj kciuki! 

I koniecznie opowiedz mi, jak mija Twój wrzesień? Co ciekawego porabiasz, a może coś całkiem zwykłego, co sprawia Ci przyjemność? Czekam na Twoją historię w komentarzach... :) 

fot. Ola Buda / Wrzosowa Studio

PS dziękuję Wam za wszystkie >>> wirtualne kawy <<<, które mi postawiliście, by okazać wsparcie i chęć dalszego czytania kozich wpisów o zwykłym, prostym, nudnym (w dobrym tego słowa znaczeniu) życiu na Mazurach Zachodnich. 

Całuję! k.