{tapeta w jeżyny oraz tajemnica kosza na śmieci}

Soczyste, duże, czarnoniebieskie, pulchniutkie, kwaśnosłodkie, piękne, błyszczące kuleczki. Ciemne grona ukryte w intensywnej zieleni liści. Jeżyny. Na samą myśl cieknie mi ślinka. ;) Jak, za ich pomocą, odmieniłam przedpokój?

Mój związek z jeżynami to krótka i dość nudna historia. Po prostu je lubię. Kojarzą mi się z pewnym ważnym etapem mojego życia i ogrodem, w którym miałam żywopłot utkany z krzewów jeżynowych. Wspomnienie to wylądowało później na moim przedramieniu w postaci tatuażu (jeżyny, nie płot), tuż obok innych, ważnych i symbolicznych (dla mnie) roślin. Ale dziś nie będę opowiadać o tatuażach i owocach, dziś przeczytasz krótką historyjkę o tym, jak na jednej ze ścian w kawalerce wyrosły nam jeżyny. Przy okazji rozwiążę też jedną z najważniejszych tajemnic świata: gdzie, jeśli nie w szafce pod zlewem, znajduje się kosz na śmieci? ;) 

Kilka lat temu do głowy by mi nie przyszło, że będę miała - na własne życzenie! - tapetę w domu. Gdziekolwiek i jakąkolwiek. Serio! Zresztą, pisałam o tym we >>> wpisie z poprzednią metamorfozą przedpokoju <<<.  Tymczasem nie tylko tapetę mam, ale jeszcze... zmieniłam jedną na drugą. I to w ogóle tego wcześniej nie planując! :D Lubiłam nasze geometryczne wzorki. No ale co zrobisz, jak nic nie zrobisz. Czasami po prostu tak jest, że wchodzisz do sklepu po farbę, a wychodzisz z rolką tapety w jeżyny. To i tak cud, że tylko z jedną. ;) Przysięgam, Wysoki Sądzie, tak było w tym przypadku! Mam świadka (Oleńka, potwierdzisz? ;))! 

Co we współczesnym tapetowaniu, oprócz wzoru, podoba mi się najbardziej? To, że trwa dosłownie godzinkę. Rach-ciach: smarowanie, przyklejanie, przycinanie i w ciągu jednego popołudnia masz zupełnie nowe wnętrze. Dla kogoś, kto - tak jak ja - lubi zmiany, mimo, że do dyspozycji ma niewielki metraż, takie mini-metamorfozy to idealny sposób na uniknięcie nudy. 

Tapeta jeżynowa mieszka z nami już jakiś czas (wprowadziła się w kwietniu) i nadaje wnętrzu wiosennego charakteru. Może nawet odrobinę letniego, bo przecież jeżyny owocują latem. Ma też bardzo fajną fakturę - przypomina płótno, przez co lubię ją głaskać. ;)  

Lubię też nasze koty, między innymi za to, jakimi są indywidualistami. Widać po zdjęciach, kto jest gwiazdą w naszym domu, a kto - jak ja - woli pozostać w cieniu. I przysięgam, nie przekupuję Mimi smakołykami, ani nie obiecuję jej kariery modelki w Vogue. Ona po prostu zjawia się zawsze, gdy próbuję robić zdjęcia i JEST. I kradnie show. Zdarzają mi się natomiast próby przekupienia Mila, by chociaż nie zamknął oczu, albo znieruchomiał na moment, gdy robię zdjęcie. Czy są efekty? Widać na zdjęciach... ;) 

W każdym razie - przyjrzyj się zdjęciu z Milem, bo zdradza ono jedną z największych tajemnic świata! Serio, serio! (Jeśli jesteś tu po raz pierwszy, to możesz nie wiedzieć, kto to Milu - otóż Milu to jeden z naszych kocich współlokatorów, ten rudy. ;)) Gdy się wprowadziliśmy do kawalerki i towarzyszyły temu pierwsze imprezy, nasi goście szukali kosza na śmieci tam, gdzie w każdym normalnym, polskim domu ten kosz się znajduje. Pod zlewem. ;) Ale nie z nami te numery! ;) Gdzie stoi śmietnik, jeśli nie ma go w tym osławionym i najbardziej oczywistym miejscu? 

Obok. Po prostu obok szafki, pod regałem, na widoku - o zgrozo! ;) Dzięki temu zabiegowi zyskaliśmy miejsce do przechowywania. A, jak wiadomo, w kawalerce takie miejsce jest na wagę złota. A Ty gdzie trzymasz kosz na śmieci? 

Na dziś to tyle. Co powiesz na naszą małą metamorfozę? Która wersja przedpokoju podoba Ci się bardziej: geometryczna czy jeżynowa? Daj znać, chętnie się dowiem! :)

Uściski!

k

CO? GDZIE? SKĄD?:

tapeta - rasch / market budowlany na L i M

komoda - szwedzka sieciówka + DIY uchwyty

botaniczny plakat - Anita Tomala

koty - jedyne w swoim rodzaju ;)