{tajemniczy Ogród Botaniczny w Krakowie}

Jednym z moich ulubionych filmów z dzieciństwa jest Tajemniczy ogród Agnieszki Holland. Obraz oparty na książce amerykańskiej pisarki Frances Hodgson Burnett o tym samym tytule, rozpalał moje żądne przygód, nastoletnie serce. Marzyłam o tym (no dobrze, nadal marzę, oglądając film po raz setny), aby choć na chwilę zamienić się miejscami z małą Mary. Odszukać sekretne drzwi do zapomnianego ogrodu, wielkim kluczem otworzyć zarośniętą bluszczem furtkę i wkroczyć w świat wspaniałych roślin, romantycznych huśtawek, tętniących życiem rabat kwiatowych oraz pełnych zwierząt zagajników. Oczywiście teraz wzdrygam się na samą myśl o tych wszystkich pajęczynach i ich straszliwych architektach - pewnie uciekłabym w popłochu, krzycząc i strzepując z włosów całą tą "romantyczną" ferajnę. 

Nie zmienia to jedak faktu, że mam słabość do ogrodów. Zwłaszcza tych dzikich, nie pod linijkę, nieco roztrzepanych i pełnych dziwnych, niespotykanych roślin. Jeśli kiedyś dorobię się swojego ogrodu (a jak wiesz z >>> tego wpisu <<< pierwszy krok już poczyniliśmy), to jedno jest pewne: to będzie trochę kontrolowany chaos. Łąka, las, rośliny przyjazne pszczołom, ukryte przejścia, ścieżki. Ławeczki i inne niespodzianki. Bez konstruktorów-pajęczaków się pewnie nie obejdzie. Cóż, ostatecznie na taki kompromis mogę się zgodzić. ;)

Gdy, przy okazji wielkiej wyprawy na koncert ukochanej grupy Pearl Jam, wylądowaliśmy w Krakowie, od razu wiedziałam, że pierwsze "turystyczne" kroki skierujemy do oazy przy ulicy Kopernika. Po przekroczeniu bramy krakowskiego Ogrodu Botanicznego najpierw poczułam niesamowity zapach, później moje oczy zalała feeria barw i kształtów. Z daleka wypatrzyłam bananowce (wiesz, że bardzo dbam o naszego bananka i mam nadzieję, że urośnie tak duży, jak jego koledzy z ogrodu), piękne, stare, porośnięte zielenią budynki, uporządkowane rabaty kwiatowe, ale na nich - kontrolowany chaos. Wszystko, co lubię. Dokładny plan ogrodu znajdziesz >>> tutaj <<<, ale nie daj się zwieść tym kątom prostym i równym ścieżkom. Spacer alejkami można porównać do spaceru po ogródku babci, w którym zamiast szczypiorku i rzodkiewki, rośnie miłorząb japoński, milin amerykański czy derenie Śniadeckiego. ;) 

Podczas naszej wyprawy korzystaliśmy z wewnętrznego kompasu (którym zawiadywał mój wewnętrzny, ciekawski i wiecznie zachwycający się dzieciak), a nie mapy. Dzięki temu wiele części ogrodu było niesamowitym odkryciem. Ciekawość tego, co znajduje się za rogiem, pchała nas w najdalsze zakątki. Przystawałam co kilka kroków nie tylko po to, by zrobić zdjęcie, ale przede wszystkim by nacieszyć oczy, obejrzeć dokładnie rośliny, których nazwy to niezła gimnastyka dla języka. By się nasycić odcieniami zieleni. 

Ogród botaniczny UJ założony został w 1783r. To najstarszy w Polsce przybytek tego typu, można więc w nim obejrzeć naprawdę baaaardzo wiekowe rośliny. Najokazalszą z nich jest Dąb jagielloński, który liczy sobie ponad 220 lat! W podobnym wieku są wspomniane już derenie Śniadeckiego (zobaczysz je niżej na zdjęciu), a na dziedzińcu, jak gdyby nigdy nic, rośnie sobie najstarsza w Polsce robinia akacjowa. To niesamowite spotkanie z historią. Fascynujące. 

Oczywiście zdaję sobie sprawę z tego, że nie każdego interesują takie miejsca, nie każdy dostrzega więcej, niż korę i listki, nie każdego zachwyca kreatywność Matki Natury. Pewnie dla wielu osób ten wpis będzie stratą czasu. Ale mam nadzieję, że dla tych Czytelników, którzy jak ja są zafascynowani światem przyrody, będzie to zachęta do odwiedziń w Ogrodzie Botanicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Warto tam zajrzeć! Ja na pewno wrócę do ogrodu przy okazji kolejnego pobytu w Krakowie (najpewniej w przyszłym roku, przy okazji kolejnego magicznego kocertu). 

Uff... no to teraz zdjęcia. Jest ich dużo, chociaż - jak pisałam już na facebooku - naprawdę mocno ograniczyłam ich liczbę. Zapraszam Cię do obejrzenia dokładnie 68 zdjęć. ;) I zaznaczam, że nie oddają one nawet w połowie atmosfery i piękna panującego w krakowskim ogrodzie botanicznym. Wierzę jednak, że mogą stanowić zachętę do sprawdzenia na własne oczy, o czym w tym tekście mowa... Dobrej zabawy! 

 Moszenka południowa

 Milin amerykański

 Tajemne przejście pod dereniami Śniadeckiego 

 Bananowce

 Cytryna gigant - taka odmiana :) 

 Moje roślinne marzenie - sterlicja

 Dąb jagielloński 

I jak? Dotrwałaś do końca? Dotrwałeś? Prawda, że jest co oglądać? Mam nadzieję, że rozbudziłam w Tobie apetyt na więcej? Daj znać! :)

k