{a w kawalerce - maj}

I znowu przyszedł {m a j}. Zakwitły kasztany, zrobiło się zielono i ciepło, niektóre meble w kawalerce zmieniły swoją lokalizację na bardziej północą, inne na bardziej południową, a na maturze z polskiego było dziś coś o tęsknocie... 

No i zatęskniłam za blogowaniem. Nie, żebym miała jakieś arcyciekawe rzeczy do opowiadania, albo wspaniałą metamorfozę kuchni do pokazania, co to to nie. Ostatnio w kawalerce to ja sobie co najwyżej mogę kanapę przesunąć na miejsce komody i komodę na miejsce kanapy. Mam tę moc!

Poprzesuwaliśmy zatem z Małżem nieco (znów) i nie wiem, jak długo (krótko) wytrzymam w takiej konfiguracji. Jak już doskonale wiesz, bez chociaż tyci-tyci zmiany nie wytrzymam dłużej, niż kilka tygodni. 

Zmiany zmianami, ale trochę o tej tęsknocie chciałam... nie wiem, czy tylko ja tak mam, czy może jednak jest nas więcej? Tych, których wiosna raczej dołuje, niż dopinguje. Tych, którzy czują jakąś taką nostalgię za czymś bliżej nieokreślonym. Za dalekimi podróżami, za chodzeniem boso po trawie, gdy nikogo nie ma w pobliżu, za tym wymarzonym domem skandynawskim z tarasem skierowanym na północ, w stronę lasu - na przekór, nie na południe, gdzie skwar i ślepota słoneczna. ;) Dziwne pomysły przychodzą mi do głowy, gdy jest tyle dni wolnych pod rząd. ;) Ale wolnego nigdy za dużo. Zwłaszcza, gdy mam tyle ważnych spraw do przegadania i  przemyślenia, tyle ważnych rzeczy do przeczytania, poznania i tyle życiowych decyzji do podjęcia. No i jeszcze zaległe choróbska do przechorowania, wiadomo. Majówkowe przeziębienie to już u mnie tradycja. 

Maju, ach maju... bądź łaskawy. Bądź dobry. Uśmiechnięty. Smaczny i pachnący. 

Bądź godny {z a p a m i ę t a n i a}. 

Zostawiam Cię, droga Czytelniczko, drogi Czytelniku, z kilkoma kadrami z naszego "salonu". Kanapa zmieniła swoje miejsce, więc ponownie budzimy się widząc przez okno wielką, zieloną lipę (i ignorując blok tuż za nią). Podobno lipa to drzewo-symbol miłości. To chyba dobrze, że jest tak blisko? Jak myślisz? 

Uściski! 

k