{jak przygotować się do Świąt i nie zwariować?}

Biegnij Kaśka, biegnij! - krzyczą na mnie ze wszystkich stron reklamy, sklepowe witryny, gazetki dla mniej lub bardziej domowych gospodyń oraz ludzie obleczeni siatami z zakupami, choinkami oraz czekoladowymi Mikołajami. A ja tak sobie siedzę w samym środku tego chaosu i zastanawiam się, o co w tym wszystkim chodzi? Czy to nam jest w ogóle potrzebne?

Co roku bieganina, wyliczanie z czym zdążę, a z czym nie zdążę, gdzie na Wigilię, gdzie w pierwszy dzień świąt, a gdzie w drugi, czy okna dobrze umyte, kurze z najciemniejszych zakamarków powyciągane, bombki najmodniejsze zakupione, albo nie, bombki nie, bo teraz jednak bez bombek, no chyba, że masz takie prawdziwe, vintage, zbierane przez 200 lat w Twojej rodzinie. Wtedy bombki są okej. I tak dalej. 

Zanim jeszcze poczuję prawdziwą atmosferę Zimowych Świąt, zaczynam mieć czkawkę na samo wspomnienie gwiazdy betlejemskiej i dwóch pierwszych nutek "Last Christmas". O Kevinie już nawet nie wspomnę. 

Powtarzam zatem patent z zeszłego roku i mówię sobie oraz swoim bliskim: STOP. Czytelnicy mojego bloga też są mi bliscy, więc Tobie też powiem: 

PRZESTAŃ SZOROWAĆ!

Czy to, że wypucujesz całe mieszkanie tak, że będzie można jeść z podłogi sprawi, że przeżyjesz te święta jakoś mocniej, bardziej, piękniej? 

Okej, nie mówię, że brudne mieszkanie jest czymś, co uwielbiam. Ale jeśli sprzątam kawalerkę w miarę regularnie, to wystarczy odkurzyć, umyć podłogę, umyć kuchenkę, lodówkę, i włożyć gary do zmywarki. Okna mogę przecież umyć w styczniu, a firanki uprać 2 tygodnie przed świętami. Albo po. Nie muszę tego robić na ostatnią chwilę. Nikt mnie nie będzie z tego rozliczał. I Ciebie też nie. Zaufaj mi, w czasie świąt są ważniejsze rzeczy do omawiania z bliskimi. :) 

KUPUJ SERCEM! 

Dobrze wiemy, że wszystkie wielkie sklepy w okresie świąt bardzo chcą się zaprzyjaźnić z naszymi portfelami. Z każdej strony atakują okazje, przeceny, must have'y i inne formy nabijania konsumenta w butelkę. Kupowanie prezentów w sieciówkach wygląda jak walka dzikich zwierząt o ostatni kawałek mięsa. Zepsutego najczęściej. I tak, kupuję w sieciówkach. Byłabym hipokrytką, gdybym napisała, że nie. Ale jeśli chodzi o prezenty świąteczne, staram się zawsze, by pochodziły z mniejszych sklepików, najchętniej od lokalnych wytwórców, manufaktur, również ze sklepów internetowych, albo robię je własnymi rękami. 

Ok, pewnych rzeczy nie da się zrobić samemu, ale jeśli masz możliwość kupić na przykład perfumy w małej perfumerii, czy skórzany portfel w małym sklepiku, a nie w wielkim molochu - zrób to. Unikniesz spoconych tłumów, nieskończenie długich kolejek i stresu. Nawet jeśli zapłacisz parę złotych więcej (a bywa, że jednak mniej!) - warto. Zrobisz przysługę nie tylko sobie, ale i temu panu Staśkowi czy pani Józi, która ten sklepik od lat prowadzi. 

Ogromnym sprzymierzeńcem w zakupach przedświątecznych jest Internet. Chyba wszyscy to już wiemy, a jednak dzikie tłumy w galeriach to nadal codzienność. ;) Jednak zakupy internetowe wymagają od nas zaangażowania wcześniej, niż na kilka dni przed Wigilią. Nie wiem, jak Ty, ale ja  w tym czasie nie ufam ani poczcie, ani kurierom. Dobrze jest też zarezerwować sobie nieco więcej czasu w razie, gdyby zakup wymagał wymiany. Jeśli dobrze zaplanujesz zakupy, ze wszystkim zdążysz i obdarowani będą zadowoleni. :)

PODZIEL SIE!

Opłatkiem i... obowiązkami. Kto powiedział, że przygotowania świąteczne to musi być domena kobiet? Ja wiem, że tradycja, że babcie pieką makowce, mamy robią karpie, a dziadek z tatą to tylko przyniosą choinkę i ewentualnie skomentują, czy aby ozdób nie za dużo, albo śledzik nie za słony. 

W moim domu rodzinnym z męską pomocą bywa różnie. Ok, Tata ma swoje obowiązki przedświąteczne, których się trzyma: zakupy, ryby w occie, choinka. Dziadków już niestety nie mam (została mi już tylko jedna Babcia), więc o ich roli nie będę pisała. Zresztą, to było zupełnie inne pokolenie. 

Mój Małż angażuje się bardziej. Pomaga mi nie tylko z choinką, ale i z piernikami, ze sprzątaniem (jeśli już myjemy okna - nie tylko w tym okresie - to robi to właśnie On, bo ja nie dosięgam :P), szoruje kibelek i piekarnik, razem wybieramy prezenty i tak dalej. Wynika to nie tylko z tego, że jesteśmy partnerami, ale też z tego, że się kochamy i szanujemy wzajemnie. Szanujemy też pracę, którą każde z nas wykonuje. I - umówmy się, to najważniejsze - ja nie chcę wkurzać Małża, a Małż nie chce wkurzyć mnie. Oboje wiemy, że nic dobrego z tego nie wynika, a wkurzona koza to zrzędzenie, marudzenie, ciskanie piorunami z oczu i generalnie śnieżyca. ;) A kto by chciał z żywiołem zadzierać, gdy nie musi? ;) Także panowie, wstajemy z kanapy! 

PLANUJ I WYKREŚLAJ!

Zrobienie planu to... dobry plan! Ale mierz siły na zamiary. 12 potraw to wspaniała tradycja, ale czy na pewno to Ty musisz zrobić je wszystkie? Może wystarczy szybkie spotkanie lub rozmowa przez telefon, w czasie której ustalisz z bliskimi, kto i co może wziąć na swoje barki?

Lubię robić listy, takie wiesz, na kartce, od myślinka. A jeszcze bardziej lubię wykreślanie: zarówno tych zrealizowanych punktów, jak i tych, które ostatecznie uznałam za zbędne. Czasami wystarczy, że czytam swoją listę następnego dnia i już wiem, że pewne pozycje mogą z niej zniknąć bez żalu. Czasami po prostu nie mam czasu - wtedy wybieram te rzeczy, które są najważniejsze i to je realizuję w pierwszej kolejności. Nie ma co się przejmować pierdołami, prawda? 

POSTAW NA PROSTE ROZWIĄZANIA!

Uwielbiam strojenie choinki, wieszanie lampek w całym domu, ozdób, gwiazdek, lampionów i innych atrybutów prawdziwej królowej świątecznego hygge! Ale tego nie robię. No dobrze, robię ale w tak ograniczonej ilości, jak to tylko możliwe. Wyznaję zasadę "im mniej, tym lepiej" z czysto praktycznych powodów - nie chciałoby mi się później tego zbierać, odkurzać, wyciągać z paszczy kota numer 1, albo spod pazurków kota numer 2. Ograniczam się zatem do lampek, dwóch dziadków do orzechów i jednego ceramicznego jelonka, który grzecznie siedzi na parapecie, pod kloszem. Lampki i świece goszczą u nas cały rok. To taki przejaw mojego romantyzmu. ;) 

W tym roku, wyjątkowo, mamy też choinkę. Maleńki (60cm) świerk w doniczce, który mam zamiar później wsadzić na działce u Teściów. Jeszcze o tym nie wiedzą, ale dowiedzą się w odpowiednim momencie. ;) 

Kocham pakowanie prezentów! Spakowane wcześniej podarunki stają się moją dekoracją aż do Wigilii. Ale nie myśl sobie, że tu się odbywa jakieś szaleństwo. Od lat wierna jestem szaremu papierowi pakowemu. Zmieniam jedynie dodatki: czasami to jest koronka, wetknięta pod sznurek gałązka świerku, albo - jak w tym roku - soczyście zielona lub czerwona aksamitka. Im mniej, tym lepiej - pamiętasz? 

Oczywiście nie musisz niczego robić, tak jak ja, a Twoje prezenty mogą tryskać kolorami tęczy, błyszczeć i migotać - jeśli tylko masz na to ochotę. Ważne, żebyś podczas ich pakowania nie zatraciła / nie zatracił radości z tym związanej. :) Ta ekscytacja i szczęście, gdy ktoś otwiera prezent od Ciebie - bezcenne! 

WYLUZUJ!

Nalej sobie wina (czy co tam lubisz) i na spokojnie zabierz się do pracy. Świat się nie zawali, jeśli jeden pierożek będzie krzywy, a do kompotu - zamiast śliwki - wpadnie wiśnia. 

Nic się też nie stanie, jeśli na Twoim blogu nie pojawi się post ze świątecznymi inspiracjami, zastawą stołową, prezentownik, a później relacja z najpiękniejszych świąt. Zobacz, żyję! A rok temu nie było świątecznego posta na moim blogu. Ba, świątecznych postów w ogóle unikam i o ile pamięć mnie nie myli, ten jest drugi i drugi raz na zdjęciach widać jedynie spakowane prezenty. (I jelonka pod kloszem.)

Odpuść sobie, jeśli nie czujesz tematu, jeśli nie chcesz, nie musisz. Co roku o tej porze dostaję fajne oferty współpracy, które wymagałyby wcześniejszego przygotowania całego domu, a najlepiej kupna większego (umówmy się, w kawalerce nie zaszaleję z pięknym, wielkim stołem na 12 osób). Zazwyczaj odmawiam, choć faktycznie większy metraż by się przydał. ;) Okej, mogę podzielić się z Tobą moim zdaniem na temat książki, kosmetyku, fajnego gadżetu do domu, ale stylizowanie kawalerki pod konkretny temat nie wychodzi mi najlepiej. Dlatego tego nie robię. 

No... dobrnęliśmy do końca. Chociaż mam wrażenie, że w tym temacie nie powiedziałam jeszcze ostatniego słowa. Ale teraz, gdy już się "nagadałam", chętnie poznam Twój punkt widzenia. Jak się masz na tydzień przed Zimowymi Świętami? Daj znać. :) 

Ściskam, k.