{DIY: prosty regał na książki}

Całkiem niedawno jedna z instagramowych koleżanek zapytała mnie, czy jestem zadowolona z naszego regału na książki, bo ona też chce go kupić w szwedzkim sklepie uwielbianym przez miliony ludzi na całym świecie. Zdziwiłam się bardzo, bo nasz regał to totalna samoróbka, szybka akcja i generalnie to cóż, że nie ze Szwecji. W efekcie postanowiłam - przy okazji małej metamorfozy - zdradzić tajemnicę powstania mebla, na którym mieszka większość naszych książek. 

Pierwsza wzmianka o domowej biblioteczce w naszej kawalerce pojawiła się już w tamtym roku, w poście >>> o tęczowym regale <<<, w którym doskonale widać jego pierwotną wersję. Półki z surowych desek, listwy i wsporniki kupione w jednym z marketów budowlanych, trochę wiercenia i wkręcania et voila. Gotowe. :) 

Nasz regał dostosowaliśmy do wymiaru ściany, na której się znalazł. Półki zaczynają się jakieś 40cm nad podłogą, natomiast ostatnia znajduje się na wysokości około 50cm od sufitu. Kawalerka jest wysoka, ma 280cm w pokoju i 260cm w pozostałych pomieszczeniach. Regał zajmuje praktycznie całą ścianę na prawo od okna. 

Wymiary desek, z których zrobione są półki to 180x25x2cm. Aktualnie, ponieważ dążę do jakiegoś takiego balansu w naszym małym M, półki mają kolor biały. Znudziły mi się surowe, ponadto wprowadzały jakiś taki chaos do wnętrza (nie lubię łączenia różnych kolorów drewna w jednym pomieszczeniu, a stuletnia szafa i skrzynia oraz kilka innych elementów nabrały przez lata szlachetniejszego odcienia) i nie pasowały do tęczowego księgozbioru. Z miłą chęcią poświęciłam więc jeden sobotni wieczór na małą metamorfozę, bo - jak powszechnie wiadomo - koza najlepiej relaksuje się z pędzlem, puszką farby lub wkrętarką w dłoni. Czasami wystarczy młotek. 

Moje zmagania i tańce z półkami starałam się na bieżąco relacjonować na Instagramie - jak na prawdziwą blogerkę przystało. ;) A że coraz łatwiej przychodzi mi także mówienie do publiczności, której nie widzę i która nie odpowiada - bywa też, że coś tam opowiadam. O półkach nie opowiadałam. Ale... zużyłam już zbyt dużo słów, żeby opowiedzieć historię regału na blogu, dlatego - żeby w przyrodzie została zachowana równowaga - teraz będzie równie dużo zdjęć. 

Daj znać w komentarzu, co sądzisz o takiej wersji domowej biblioteczki. A jeśli spodobał Ci się ten post - podaj dalej. Będzie mi bardzo miło! 

Ściskam, k.