{pożegnanie z... sypialnią}

Sypialnia... po nocach mi się śni! Marzenie o oddzielnym pokoju, który w całości mogłabym przeznaczyć na sypialnię z garderobą muszę jednak schować głęboko w kieszeń. Póki co. 

Ale niech Was nie zwiedzie tytuł tego posta. Owszem, żegnam się z sypialnią, ale nie z marzeniem o tej z prawdziwego zdarzenia, a z naszym kątem sypialnianym w obecnym kształcie. Mam plan! I nie zawaham się go wykonać! ;) Teraz albo nigdy! Zwłaszcza, że udało mi się przekonać Małża, że to jest to, czego nam trzeba! I że damy radę zrobić to sami, bez ogromnego nakładu finansowego. 

Zanim jednak będę mogła się podzielić z Wami zmianami, jakie planuję, możecie zobaczyć małe co nieco z tego, jak nasza "sypialnia" prezentuje się w tej chwili. Biel, czerń, drewno. Minimum dodatków, bo i miejsca nie ma zbyt wiele. 

Na ścianie nad łóżkiem wiszą wiklinowe wianki, a w jednym z nich skrył się kalendarz Majów przywieziony przez R. z Meksyku. I to chyba jedyna ekstrawagancja. ;) Poduchy, futrzasty stołek zamiast stolika nocnego i najzwyklejsza lampka na klipsie. Plus świecące śnieżynki jesienią i zimą lub cotton balls wiosną i latem, które wieczorami dodają przytulności. 

Ponieważ łóżko mieści się tuż za regałem z książkami, który oddziela salon od sypialni, nie ma tam miejsca na żadne dywaniki, cudowne fotele i wielkie lustra. Na przeciwko łóżka stoi - póki co - duża szafa z drzwiami przesuwnymi, taka ze znanego szwedzkiego sklepu.

W przyszłości planuję ją zamienić na starą drewnianą, ale to marzenie też musi jeszcze trochę poczekać. Najlepiej na dodatkowy pokój! ;) Bo, uwierzcie mi, największym problemem małego mieszkania jest zorganizowanie przestrzeni do przechowywania tak, by nie zagracić niedużego metrażu. 

Pomiędzy łóżkiem a szafą mieści się jeszcze wysoka wąska komoda, która oprócz tego, że nam służy swoimi szufladami, jest także trampoliną dla kotów namiętnie przesiadujących na szafie. ;) Koty są też swoistym hamulcem, jeśli chodzi o masę dodatków i pierdółek, na które czasami mam ochotę. Jeśli da się to przewrócić kocią łapką, zrzucić na podłogę i potłuc, albo porwać w zębach i ukryć pod kanapą - nie kupuj! ;)

Czas na coś nowego. Chociaż znacie mnie na tyle, że wiecie mniej więcej, czego można się po mnie spodziewać. Od lat pozostaję wierna skandynawskiemu poczuciu estetyki, stonowanym barwom i raczej jednolitym kolorystycznie dodatkom.

Trzy z pięciu kolorów (tu widoczne już tylko cztery, bo jeden był naprawdę brzydki i musiałam go  amalować) przeszły test w świetle słonecznym, dziennym pochmurnym, sztucznym i o zmierzchu. Wybraliśmy już, ale zapytać nigdy nie zaszkodzi. Któryś z tych odcieni szarości skradł Wasze serca? Jedno jest pewne - ściana będzie szara, łóżko będzie stało w innym miejscu, pojawią się inne meble i piękna lampa... albo dwie. Jedynie z szafą nie mogę na razie zaszaleć. Ale przyjdzie czas i na to... 

Trzymajcie kciuki!

k