{rozgrzewający krem groszkowy}

Czasami miewam w kuchni przebłyski geniuszu. Czuję się wtedy co najmniej jak bogini Nigella
skrzyżowana z mistrzem Jamiem. I, gdy tak - niczym wirtuoz - szastam przyprawami, siekam i mieszam w garnku, nikt mi nie wmówi, że to TYLKO krem z groszku! Nikt! ;)

Jesień to czas rozgrzewających zup w naszym domu. A ponieważ od dziecka fanką zup jako takich nie jestem, 

muszę kombinować, żeby w ogóle się zmusić do ich jedzenia. Zmuszanie się jest całkiem przyjemne, 

gdy mamy do czynienia z zupami kremami lub moją ukochaną buraczkową. Szczawiowa też zdaje egzamin.

Ale wczoraj, gdy wróciłam po pracy naprawdę głodna, a z lodówki mrugała do mnie zachęcająco tylko włoszczyzna, ugotowałam najszybszą i najprostszą zupę świata. 

Zupę krem z zielonego groszku. 

Ponieważ zarówno mi, jak i Małżowi smakowała niewyobrażalnie dobrze, dzielę się z Wami przepisem. 

Składniki:

250g zielonego groszku (ja użyłam mrożonego);

1/4 opakowania rukoli ( to był eksperyment, nad wyraz udany!);

z włoszczyzny wszystko, oprócz marchewki;

kilka ząbków czosnku (jesienią zawsze dodaję więcej);

przyprawy: ziele angielskie, liść laurowy, pieprz ziołowy, sól, 

odrobina kurkumy i gałki muszkatołowej, 

gałązka świeżego rozmarynu; łyżka oleju.

 Możecie wykorzystać zwykłe kostki rosołowe, jeśli nie macie chęci eksperymentować ze smakami. 

Przygotowanie:

banalnie proste. ;) Włoszczyznę (seler, por, korzeń pietruszki) obrałam i pokroiłam w kostkę. 

Czosnek obrałam. Rukolę umyłam i porwałam. W garnku rozgrzałam olej, wrzuciłam na niego wszystkie warzywa 

oprócz rukoli, dodałam przyprawy i lekko podsmażyłam. Rukolę dodałam na samym końcu, tuż przed zalaniem całości wodą. Gotowałam na małym ogniu, aż warzywa korzenne zmiękły. Zblendowałam całość na gładki krem. 

Dodatkiem w moim przypadku był kupiony w sklepie ( wybacz, Mamo!) "groszek", 

ale świetnie sprawdzą się i domowe grzanki, i kleks z jogurtu, a nawet spieczona szynka szwarcwaldzka. 

Co kto lubi, co kto ma. 

Gdybyście więc nie mieli pomysłu na wtorkowy obiad - polecam! Smacznego! 

Ps. wybaczcie mi zdjęcie. O 17, gdy zupa była gotowa, było już tak ciemno, że nic lepszego nie udało mi się złapać. No dobra, byłam też bardzo głodna po prostu i nie chciałam już dłużej czekać! 

Robienie zdjęć jedzeniu, z pustym żołądkiem, to naprawdę niezła męka. ;)
Edit: (zdjęcie podmienione na nowe, lepsze ;) )

Uściski!

k