{szuflandia}

 Bo to jest tak: planujesz, że napiszesz we czwartek na blogu o szafce katalogowej, ale nie robisz jej zdjęć, gdy pogoda temu sprzyja. Zdjęcia przekładasz na kolejny dzień i okazuje się, że od rana szaleje burza, ściana deszczu powoduje ciemność i prawie nic nie widać. 

Gimnastykujesz się, coś tam pstrykasz i gdy już uznajesz, że lepiej dziś nie będzie... po południu wychodzi piękne słońce. Wybaczcie mi zatem te zdjęcia. Obiecałam jednak post o szuflandii, więc słowa dotrzymuję. ;)

Szuflandia przywędrowała do nas z biblioteki miejskiej jakieś dwa lata temu. Tak naprawdę miała do nas trafić zupełnie inna jej wersja, taka bardziej standardowa, szersza, z prostymi frontami szuflad. Taka, jak wszystkie. Jednak przez moje gapiostwo wywołane przeprowadzką z kraju do kraju, prosta wersja trafiła w inne ręce. Nie ma jednak tego złego, co by na dobre nie wyszło! Pani Ania, która jest prężnie działającym dyrektorem biblioteki miejskiej, znalazła takie oto cudo na strychu i pozwoliła mi je obejrzeć, a później zabrać do domu. :) Pani Aniu - całusy 102!!!

W ten sposób stałam się właścicielką oryginalnego w formie, ale idealnie pasującego do naszego kąta katalogu. Cena za szafkę: 3 nowe książki. Serio, serio!

Oczywiście kolor biały to moja inwencja twórcza, bo szafka oryginalnie wyglądała tak (klik). Miałam wrażenie, że jest bardzo ciężka optycznie (ciężka fizycznie jest naprawdę, dlatego dokręciliśmy kółka, które pozwalają na swobodne jej przemieszczanie). Duży, drewniany klocek zyskał na lekkości, gdy pomalowałam jego ścianki. 

A w środku... w środku trzymam wszystkie możliwe przydasie, wstążeczki, pudełeczka, druty,  narzędzia, kabelki, kwitki pocztowe, kamienie, dziurkacze i całą masę innych szpargałów. Niech Was nie zwiodą etykiety. Dawno nie robiłam tam porządku i może się okazać, że w "poczcie" znajdziecie farby, a w "kablach" - drewniane szpulki. ;) Na szczęście dziurkacze były na swoim miejscu. 

Szuflandia wędrowała po całym mieszkaniu, zanim zobaczyłam, że pasuje idealnie do kąta w przedpokoju. Teraz nie wyobrażam sobie, by stała gdziekolwiek indziej. Po prostu nie mamy na nią innego, bardziej pasującego miejsca. A i jej musi być wygodniej tam, gdzie koty nie traktują jej jak tarasu widokowego lub drapaka. ;) 

No, i jak się Wam podoba? 

k